Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

I C S I
Από την αρχή της εφαρμογής της εξωσωματικής γονιμοποίησης έγινε εμφανές ότι τα ζευγάρια με υπογονιμότητα που οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα δεν μπορούσαν να βοηθηθούν από τις τότε υπάρχουσες τεχνικές, λόγω του χαμηλού αριθμού σπερματοζωαρίων,της μειωμένης κινητικότητας και της φτωχής μορφολογίας , που δεν έκαναν δυνατή τη γονιμοποίηση σε μια προσπάθεια IVF.
Με την μέθοδο της κλασικής IVFγια την επίτευξη γονιμοποίησης είναι απαραίτητο να υπάρχουν τουλάχιστον 5.000.000 σπερματοζωάρια συνολικά, με καλή κινητικότητα καιμορφολογία. Οι άνδρες με παραμέτρους σπέρματος οι οποίες ήταν χαμηλότερες από τις προαναφερόμενες, είχαν χαμηλές πιθανότητες για γονιμοποίηση .
Για να υπερνικηθεί αυτό το πρόβλημα, επιχειρήθηκαν διάφορες τεχνικές για να διευκολύνουν την γονιμοποίηση, όπως η διάνοιξη της διαφανούς ζώνης που περιβάλλει το ωάριο και η έγχυση σπερματοζωαρίων κάτω από την διαφανή ζώνη (SUZI). Και οι δύο τεχνικές, όμως, είχαν χαμηλό ποσοστό γονιμοποίησης και εγκυμοσύνης και γι` αυτό δεν εφαρμόστηκαν ποτέ σε ευρεία κλίμακα.
Το 1992 ανακοινώθηκαν οι πρώτες εγκυμοσύνες έπειτα από μικρογονιμοποίηση (Intra Cytoplasmic Sperm InjectionICSIμε σπέρμα που είχε πολύ φτωχά χαρακτηριστικά. Ο μικρός αριθμός και η χαμηλή ή ανύπαρκτη κινητικότητα των σπερματοζωαρίων δεν αποτελεί πρόβλημα στην ICSI, μια και η γονιμοποίηση δεν εξαρτάται από την ικανότητα των σπερματοζωαρίων να εισχωρήσουν στο ωάριο. Με την ICSIεπιλέγουμε ένασπερματοζωάριο και με ειδική τεχνική το εγχύουμε απευθείας στο κυτταρόπλασμα του ωαρίου.
Με την μέθοδο ICSI τα ποσοστά γονιμοποίησης είναι πολύ υψηλά. Ως αποτέλεσμα ηICSI χρησιμοποιείται παγκοσμίως με μεγάλη επιτυχία για να αντιμετωπίσει την σοβαρή ολιγο-ασθενο-τερατοζωοσπερμία. Επίσης μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία και η πλήρης απουσία σπερματοζωαρίων στο σπερματικό υγρό. Σ` αυτές τις περιπτώσεις τα σπερματοζωάρια λαμβάνονται με βιοψία από τον όρχι ή την επιδιδυμίδα (TESE ή PESA). Τα ποσοστά επιτυχίας, όταν στην εξωσωματική χρησιμοποιούνται σπερματοζωάρια από το όρχι ή την επιδιδυμίδα είναι ελαφρά χαμηλότερα σε σύγκριση με σπερματοζωάρια από εκσπερμάτιση.